SAK Paralel Evren - 2. BOLUM - NEFES

Chapter 2- Nefes

Nefes odadan cikarken, Tahir’e donup “ Hemen donucem Tahir Kaleli! Seni 1 yil bekledim, hemen birakmam!” der guzel gozleri isildayarak..

Koridor’dan odasina dogru yururken onu goren hastane personeli neseyle Nefes’I kutlamaktadir.

“Nefes Hanim! Gozunuz aydin! Demek seninki aramiza katilmaya karar verdi ha!”

“ Nefes, duydugum dogru mu? Seninki online mi olmus?” 😊

“ Gozun aydin Doktor Hanim! Sen onu birakmadin ama bak o da seni birakamamis, geri dondu!”

Nefes herkesin tebrigini yuzunde kocaman bir gulumsemeyle kabul ederek muzaffer bir komutan edasiyla odasina girip kapiyi kapatir..

“Vay be Tahir Kaleli! Ben umut ettim, sen inat ettin bugunleri de gorduk cok sukur!” der ve yerinde ziplamaya baslar “ Yasasin! Yasasin! Yasasin!” ( Deli kiz ziplayi ya!)

1 yil once sicak bir yaz gecesinde getirmislerdi Tahir’i..Nefes o aksam nobetci doktordu, bahcede biraz hava almaya cikmis nobetci hemsire arkadasiyla lafliyordu..

Hastane’nin onune askeri bir ambulans gelince ikisi de yerinden kalkip ambulansa kostu..

Subay: Nobetci doktor ile gorusmemiz gerekiyor.

Nefes: Buyrun, bu aksam nobetci doktor benim. Dr. Nefes Zorlu.

Subay: Memnun oldum Doktor Hanim! Ben Dr.Yzb. Erdal Kara. Komada bir hastamiz var. Gorev esnasinda vuruldu. Gogsunden 2 kursun cikartildi ancak kafatasina saplanan kursunu hayati tehlikesi oldugu icin cikartmadilar. Hastamiz su an stabil durumda ve aile Askeri Hastane’de kalmayip, buraya nakledilmesini istedi. Daha sonra ozel bir odaya alinacaktir mutlaka ancak su an gerekli protokol islemlerini yapip hastayi yatirmamiz gerekiyor..

Nefes : Geleceginizi biliyorduk ama bu gece geleceginizi bilmiyorduk. Muhim degil, buyurun, gerekli islemleri baslatalim.

Tahir’I ambulanstan indirirlerken Nefes sedyede yatan bu uzun boylu ve yakisikli adami gorunce “ Ah! Cok genc!” der.. Yzb.Erdal “ Hepsi oyledir Nefes Hanim! Tabii Tahir biraz farkli bir vaka”

Nefes: “Anlamadim?”

Yzb.Erdal: “ Deli Tahir’dir onun lakabi. Tam bir Karadeniz cocugu. Hircin, asi, koca yurekli. Nefes Hanim, bu herif pes eder diye dusunuyorsaniz hic beklemeyin, hepimizi gomer bu!” 😊

Nefes guler. “ Oyle olsun Yuzbasi! Demek Deli Tahir’de deli inadi var ha? Umarim haklisinizdir, ben hasta kaybetmekten hoslanmam!”

Yzb.Erdal guler: “Merak etmeyin, onu kaybetmeyeceksiniz. Ha gerci uyandiginda ne dusunursunuz bilemem, zira kendisinin en masum hali uykudaki halidir😊”

Nefes: O hele bir uyansin da, aliriz onun ifadesini siz merak etmeyin”😊

O sirada 2 araba hizla hastanenin onune cekerler. Arabalardan cumbur cemaat inenler sedyeye kosarlar.

Nefes sedyenin onune gecer. “ Bir saniye lutfen! Kalabalik halde hastaya yaklasmayalim!”

Mustafa: Doktor Hanim biz ailesiyiz! Aslanimizi yatirmaya geldik.

Nefes: Peki o zaman, buyrun bizi takip edin!

Saniye: Uyyy! Benum dag gibi oglum! Boyle mi gorecektum seniii!

Nefes: Teyzecigim, oglunuz su an komada ama merak etmeyin, ona cok iyi bakacagiz ve o mutlaka size geri donecek!

Saniye: Kizum Tahir’imin cani once Allah’a sonra sana emanet!

Nefes: Tamam teyzecigim, o can artik bana emanet!

Boyle basladi Nefes’le Tahir’in hikayesi..Uyuyan yakisikli ve Nefes Doktor birlikte uzun geceler gecirdiler. Nefes nobette oldugu her gece bu sessiz arkadasinin yanina gider, ona derdini tasasini, o gun sinirlendigi olaylari anlatir, ona kitap okur, karsilikli satranc oynar ( tabii Tahir’in katkisi minimum duzeyde) ve ona arada sevdigi Karadeniz turkusunu soylerdi.

“Ha bu akan dereler denizlere dolacak

Soylesena guzelum, sonumuz ne olacak”

Nefes: “Soyle bakalim uyuyan guzel sonumuz ne olacak? Hep uyumaya devam mi yoksa artik aramiza katilmayi dusunuyor musun? Cevap yok mu? Haha! Eyvallah!

Fatih geldi yine bugun. Biliyorsun onun gorevi seni tras etmek..Ee birinin bu yakisikligi korumasi lazim di mi ama? Fatih gitti, annenle Asiye Abla geldi. Annen her gelisinde sarma yapip getiriyor bana..Yapma Saniye Teyzem gerek yok diyorum, Olmaz kizum! Sen benim oglumun melegisin! diyor. Annenin bende gozu var haberin olsun! 😊 Yengen Asiye Abla yine kuyumcu Gultekin’e gitmis bugun..Annen aldigi yuzugu gorunce ufak capli bir kalp spazmi gecirdi ama merak etme Asiye Abla bi bardak soguk su verdi “Ic bagaaym sunu iyi gelir ana, yuregin yangin yeridir simdi senin” dedi. Ehe ehe!  Annenle Asiye Abla’nin atismalarini izlemek cok keyifli..

Asiye Abla ikide bir “ Nefeees! Hayatunda biri var mu gi?” diye soruyor. Her seferinde gecistiriyorum soruyu ama onun birakmaya hic niyeti yok. “Tam baga layuk eltisun!” deyip deyip geziyor..:) Cok acik etmiyor ama Murat’a dusunuyor galiba beni..Ha ha! Unutsun o isi! Benim Murat’la isim olmaz! Murat’in da bana asildigi falan yok ha, yanlis anlama..Biz arkadasiz onunla. Ne zaman gelse galerisindeki kiz fotosu cogaliyor, hepsini anlatiyor bana 😊

Osman Hoca geldi gecenlerde. Allahtan umit kesilmez, kara gunler kararip kalmaz diyor. Surekli basinda dua okuyor. Dertlesiyoruz onunla da. Burada bana ikinci baba gibi oldu zamanla. Cok erdemli, cok bilgili biri. Onunla konusmak huzur veriyor bana.

Ben senin hemnefes’inmisim! Oyle diyor Osman Hoca..Hemnefes! Hangimiz hangimize hemnefes acaba be Deli Tahir? Anlatan hep benim sonucta di mi? Sen de arada iki yorum yapsan fena olmayacak hani ama ne dediydi Erdal Yuzbasi” En iyi Tahir uyuyan Tahir” 😊

Abin bazen tek basina geliyor. Gecen gun kapi araligindan gordum..Basinda agliyordu. “Sen crane tepesinden inmezdin be deli! Fuski vardu gittun komando oldun basumuza! Ha ben seni ne edeyum simdi ha? Biraktin beni anamla, Yangazlarla basbasa! Asiya Reis desen ayri senlik! Duymasun ha, aramuzda! Geri gel be Tahir’im! Sensizlik cok zor be!”

Boyle iste Tahir..Hepimiz senin aramiza donecegin gunu bekliyoruz..

Ben mi nasilim? Sordugun icin tesekkurler, her zamanki gibi cok naziksin! 😊 Benim sapigi anlatmistim sana. Adam saplantili, iliskimiz oldugunu iddia ediyor hala. Iyi ki okuldayken bir kez yemege ciktim onunla. Ustunden yillar gecti, kalktim Trabzon’a geldim hala kurtulamiyorum deliden. Gecenlerde hastane’ye gelmis. Karsimda gorunce sok oldum. Yanimda Dr. Vedat vardi o sirada. “Kim bu kilcik?” dedi..”Onemli biri degil, gormemis gibi yap devam et” dedim. Vedat “Ilgilenmemi ister misin?” diye sordu. Kabul etmedim. Vedat’I falan bulastirmanin alemi yok simdi. Konustum, bir daha beni rahatsiz etmemesini soyledim, aksi taktirde uzaklastirma emri cikarttiracagimi soyledim ve gitti. O da Doktor, meslegini tehlikeye atamaz diye dusunuyorum ama bakma canimi sikiyor bu is..Neyse bosver!

Abim? Abim n’olsun iste. Istanbul’da calismaya devam. Ender gorusebiliyoruz. Ben Istanbul’da calisirken birlikte yasiyorduk biliyorsun, tayinim buraya cikinca mecburen mesafeler girdi araya. O da evlendi, simdi ha deyince kalkip gelemez. E benim durumum malum. Bu hayatta bir abim var zaten. Haklisin! Daha cok gormeliyim onu. Annemle babami Yalova depreminde kaybettikten sonra ikimiz kaldik basbasa. Ha bir de teyzem var tabii. Perran Teyzem! Sahane Perran Hanim! Buraya gelse hastaneyi alt ust etmesi 10 dk.sini almaz..Ha ha! Iyi kadindir ama, yuregi guzeldir teyzemin.

Iste boyle Deli Tahir! Bu aksamki seansimizi da burada boylece sonlandiriyor, sana bol eglenceli ruyalar diliyorum! Her neredeysen alemlere cok akma, sonra toparlayamayiz seni😊 Ben yine gelirim, simdi biraz hastalari kolacan edeyim..Hadi cak bi beslik! Yok mu? Peki madem, mizikci! Haha

Sana keyifli bir sarkiyla veda ediyorum uyuyan guzel! Nefes Spotify’I acar telefonu Tahir’in kulagina yaklastirir.

‘Kaldi Mi Böyle Adam
Gece Işıktır Odam
Bu Adam Benum Sevdam
İmera Fera’