Nefes: 3.
eli oynayacagiz, hala pes etmiyorsun bakiyorum.
Tahir:
Demirden korksak trene binmezduk Nefes Hanum!
Nefes:
Ahaha! Borcun artiyor ha ona gore! Su ana kadar 2 gazoz borcun oldu bana
naaber?.
Tahir: Tamam
ula! Bu eli alan yemek ismarlar!
Nefes: Ohoo!
Sen hastaneden cikacaksin da bana yemek ismarlayacaksin da, olme esegim olme!
Tahir guler “Ha
cok eminsin yani kazanacaguna haa! Cenesini kaldirarak diklenir “Kizum ben saga
ayup olmasun diye verdim 2 eli de..Ne de olsa ustumde onca hakkun var.”
Nefes dalga
gecerek “Ya birak bu agizlari. 2 kere mars ettim seni ya! Pes!”
Tahir
gulmeye baslar. Icinden Nefes’e sarilip doyasiya opmek geliyordur…Cok ozledim karimi ula, cok ozledim!
diye dusunur. Nefes’in dibinde olup ona dokunamamak ayri bir iskence turudur.
Olsun diye dusunur Tahir. Buna da sukur!
O yanimda ya, o iyi ya!
Nefes: Miden nasil?
Tahir: Af
buyur?
Nefes: Kati
gidalara gectin artik, midene dokunan birsey oldu mu?
Tahir: Yoo!
Nefes: Su an
ne yemek isterdin?
Tahir: Bi
dusuneyum…Hamsi kusi!
Nefes: Onu
gec, onun icin henuz erken. Baska?
Tahir: Balik
Ekmek!
Nefes: Tamam!
Kacirayim mi seni hastaneden? diye sorar gulumseyerek.
Tahir’in
gozleri parlar..” Nasu? Sen ciddi misun?
Ha nasu yapacan sen oni?”
Nefes:
Doktorun benim, hastaneden cikis imzan bana ait, ben seni cikartmak istersem
beni kim durduracak ki? der ve goz kirpar. “ Senin bana yemek ismarlamani
beklersek cok bekleriz Galeli! Gel bari yenilgiyi bastan kabul edeyim de ben
gotureyim seni balik ekmek yemege” der ve guler.
Tahir cok
mutlu olmustur. Karisiyla basbasa yemege gidecektir..Varsin balik ekmek olsun, yeter
ki yaninda Nefesi olsun! “Oyy
neneeeem! E sen beni tek basuna koyamazsun ki sandalyeye? Nasul yuruycem ben?”
Nefes: Her
seyin bir cozumu var, rahat ol Kaptan! Ben simdi Murat’I arayacagim, o gelecek
seni hazirlayacak, sonra seni tekerlekli sandalyeye koyacagiz ve arabaya
tasiyacagiz. Yanimiza da walker’ini alacagiz. Sonra ben balik ekmek alacagim, denize
karsi yiyecegiz. Sen de buradan cikip biraz hava almis olacaksin. Nasil?
Tahir biraz
bozulmustur: “Murat da mi gelii bizimlan?
Nefes: Yok o
sadece hastabakici ama yazik gunahtir ona da gelirken bi balik ekmek yaptiririz
dimi? Der gulerek.
Tahir 32 dis
siritmaya baslar “ Tamam ula! “ Hemen telefonuna yapisir ve Murat’I arar “
Murat, cabuk gel yukaru!”
Murat:
Noldi?
Tahir: Soru
sorma da, gel haydeee! Haydeee!
Murat: Tamam
da tamam.
Murat isik
hiziyla odaya gelmistir. Tahir 32 dis siritiyordur. Nefes plani Murat’a
anlatir. Murat siritmaya baslar, Nefes’e sessizce “ Hakikaten gaz almayi iyi
biliymissin ha Nefes!” der. Nefes “Sss! Aramizda!”
Nefes: Ben
cikayim, Murat seni hazirlasin, 15 dk sonra asagida bulusalim olur mu?
Nefes
odasina giderken iceriden Tahir’in sesi geliyordur. “Nerde ula o parfum?
Getidun mu yanunda? Para ver baga, hic para yok ustumde”
Nefes basini
iki yana sallayarak guler “ Alem deliye ben akilliya hasret!”
15 dk sonra
Tahir giyinmis, saclari taranmis ve mis kokar sekilde asagidadir. Nefes ve
Murat Tahir’I tekerlekli sandalyeden indirip araba’ya yerlestirirler.
Nefes
Murat’a doner “biz 1.5- 2 saate geliriz, sen de git keyfine bak olur mu? Merak
etme bana emanet!”
Murat:
“Buyuksun be Nefes!” der gulerek.
Nefes
arabayla yola cikar ve yolda muzik acar. Tahir surekli Nefes’e bakiyordur.
Araba kullanisina, virajlari alisina, yoldaki dikkatine. Nefes’in araba
kullaniyor olmasi ona cok cekici geliyordur. Yol boyu Nefes’I izler. Liman’a
gelmislerdir.
Nefes:
Tahir, nereden alayim balik ekmegi?
Tahir:
Dursun Abi’nin tekneden alalum..
Nefes :
Tamamdir der ve Balikci Dursun’un teknesine yakin park eder.
Tahir hemen
elini cebine atar ve para cikartir. “Nefes, balik ekmekler benden! Ben saga
para odetmem!”
Nefes: Sok
parani cebine lutfen! Bunlar benden olsun bu seferlik olur mu?
Tahir:
Yoook! Olmaz! Al bu parayu!
Nefes: “Off
Tahir! Her seyde inat etmek zorunda misin?”
Tahir bir an
icin bos bulunup “Ha sanki bilmiysin gocani?” der. Nefes kalakalmis halde
Tahir’e bakiyordur. Tahir utanir “Ben, sey.. Aklum hala eskiye gidii..Kusura
bakma!”
Nefes : Bir
sartla affederim. O parayi cebine sok!” der ve gulumseyerek arabadan iner.
Nefes
arabaya 3 balik ekmekle donmustur. Arabaya binip poseti arkaya koyar.
Nefes:
Eveeet! Nerede yiyelim? Burasi iyi mi?
Tahir’in
aklinda cok ozel bir yer vardir. Madem ki Nefesiyle ilk defa disarida yemek
yiyecektir, o zaman..
Tahir: Civra’ya
cek!
Nefes: Hay
Hay Tahir Kaptan! der gulerek.
Tahir de
guluyordur..Tahir su an belki de hic olmadigi kadar huzurludur. Nefesiyle bas
basa, agiz tadiyla bir yemek yiyecektir. Hem de onlarin yerinde, Civra’da.
Nefes
arabayi Civra’ya ceker. “ Denize pek yakin degiliz ama bu seferlik boyle olsun”
der.
Tahir
arabanin kapisini acip deniz kokusunu icine ceker! Su an belki de Karadeniz’in dibindeyim ama varsin olsun be kokusuna
kurban! diye dusunur.
Nefes
arabanin arkasindan Tahir’in walker’ini alir ve Tahir’in arabadan inmesine
yardimci olur. Tahir walker’iyla sabahtan beri zaten deli gibi bir asagi bir
yukari yurumustur. Kivanc meselesine olan sinirini baska turlu atamiyordur.
Tahir
walker’iyle yavas yavas yurumeye baslar. Nefes Tahir’I izliyor ve 3 gunde bu
kadar yol katetmesine hayret ediyordur.
Nefes: Sen
15 gune tek basina yurursun! der gulerek ve yanina gidip kolundan tutar. “Iyi
mi boyle?”
Tahir
Nefes’e donup sevgi dolu gozlerle bakar ve “Cok iyi, cok!” der.
Nefes Tahir’I
arabaya geri getirip arabanin kaputuna yaslanmasi icin yardimci olur. Tahir
kaputun ustune oturur ve derin derin nefes alarak, Karadeniz’ini izlemeye
baslar. Nefesiyle az mi gelmistir buraya? Az mi askini, isyanini haykirmistir
Karadeniz’e…Karadeniz onun dert ortagi, yarasi ve sifasidir.
Nefes arkadan
balik ekmekleri ve sulari alip Tahir’e verir.
Nefes:
Afiyet olsun! Sana su aldim cunku su an baska bir sey icmen pek de iyi olmaz.
Tahir:
Sagol, e hadi o zaman afiyet olsun bize.
Nefes
Tahir’in yaninda kaputa yaslanir ve balik ekmeklerini yemege baslarlar. Yemek
yerken gulusuyor, sohbet ediyorlardir. Bu deneyim her ikisi icin de yenidir
aslinda.
Tahir
Nefes’e universite anilarini anlatip onu gulduruyordur. Nefes teyzesinin
taklidini yapiyor, Mercan’la olan maceralarini anlatiyordur. Ikisi de ilk defa
normal bir muhabbet ediyorlardir ve cok keyiflidirler.
Tahir: “Nefes
sen hangi tip fakultesini bitirdin?”
Nefes:
Hacettepe Ingilizce Tip
Tahir: Vaay!
Cok havalusun ha! Cok mu inekledin o okula girmek icin?
Nefes: Haha!
Konusana bak! Senin bitirdigin okulu bitiren ya veli ya deli oluyor. Galiba sen
2.si olmussun der gulerek.
Tahir kahkaha
atar “ Siz de az deli degulsunuz ha Doktor Hanum!”
Nefes: Yapma
yaa! Nerden cikti o?
Tahir: Ben
seni biliriiiim! der. Sende deli yuregi var!
Tahir’in Doktor Nefes hakkinda bilmedigi cok
sey vardir ve her ogrendigi sey cok hosuna gidiyordur. Nefes’in Cocuk Esirgeme
Kurumu’na ve kadin siginma evlerine destek verdigini ogrenince cok sasirir..”Bir dunyada yarali ol, obur dunyada sifa
veren” diye dusunur. Nefes ve Mercan’in bu hassasiyette olmalari nasil da
ironik diye dusunur.
Nefes ise 1
yildir monolog kurdugu Tahir’le arkadas gibi diyalog kurmayi sevmistir. Tahir
zeki, esprili, hos sohbet biridir. Nefes iyi ki gelmisiz diye dusunur icinden.
Sabah yasadigi soktan sonra Tahir’le olmak ona cok iyi gelmistir! Bu yakisikli,
deli, atarli adam istedigi zaman bir kuzu gibi munistir ve cok iyi sohbet
arkadasidir.
Laf lafi
aciyordur ve ikisi de cok iyi vakit geciriyordur. Tahir, Nefes’I kizdirmamak ve
buyuyu bozmamak icin Kivanc konusunu hic acmiyordur ama bir yandan da ici icini
yiyordur. Huyu kurusun! Tahir bir seye takti mi onu halletmeden birakmaz!
Tahir: Dun
gece cok eglenmissinuz, Yangaz oyle dedi!
Nefes “Evet,
bayagi eglenceliydi. Sana da canli yayin yaptik ya iste.”
Tahir guler “
Evet, yengem ozellikle cok mutli oldi. Gadin gardesi gibi sevii ya Oyku’yu..Mercan
Volkan’la birlikteymis oyle mi?”
Nefes: Evet,
onlar bir suredir birlikteler. Ciddiler. Laf aramizda her an Volkan’in evlenme
teklif etmesini bekliyoruz. Etmezse Mercan onu vurur!”
Tahir guler.
“Valla Mercan bayagi disli bi gadin olmus..Ben de acikcasu cok saskunum ama sen
oyle diisen oyledur tabii. Eee! Baska naptunuz dun gece?”
O sirada
Nefes’in telefonu calar. Arayan Mithat’tir. Nefes Tahir’in yaninda konusmak
istemedigi icin “ Bir sn lutfen, hemen geliyorum, ozel bir gorusme” deyip
Tahir’in yanindan uzaklasir. Tahir iskillenir, gozlerini ayirmadan Nefes’I
izliyordur. Ozel gorusme nedu da? Kivanc iti mi arii ula?
Mithat:
Merhaba Nefes Hanim. Numaranizi Mercan’dan aldim, umarim rahatsiz etmiyorumdur.
Nefes:
Estagfurullah, buyurun.
Mithat: Biz
parmak izlerine baktik ama sizinkiler haricinde hicbir parmak izi yok.
Pasaportunuz icin verdiginiz parmak izleri sistemde kayitlidir, oradan baktik.
Tavuga asili not da bilgisayar ciktisi oldugu icin maalesef su an icin elimizde
pek bir delil yok. Siz yarin bize elinizdeki bilgilerle gelin de baska ne
yapabiliriz ona bakalim, olur mu?
Nefes
hayalkirikligina ugramistir “Peki Komiserim yarin ilk is ziyaretinize
gelecegim. Arayip haber verdiginiz icin cok tesekkurler.”
Mithat: Rica
ederim, iyi gunler!
Nefes
Tahir’in yanina gitmeden yuz ifadesini duzeltmelidir. Adam hic parmak izi
birakmamis der. Kendisine ceki duzen vererek Tahir’in yanina geri doner.
Nefes
gulumseyerek “ Ee! Nerede kalmistik?” diye sorar.
Tahir
gulmuyordur. Yuzune yine o hesap sorar, inatci ifadesi yerlesmis, cenesi meydan
okurcasina yukari kalkmis, cevap alamadigi her an ici icini yiyordur.
Tahir:
Telefonda kalmistuk? Hayurdur? Kimdi o?
Nefes’in
cani zaten sabahtan beri sikkindir. Tam morali duzelmeye baslamisken Mithat’in
verdigi haber canini yine sikar. Su an bir Tahir kiskanclik vakasi kaldiracak
durumda degildir.
Nefes kestirip
atmak icin “ Ozel bir gorusmeydi Tahir, bosver.” der.
Tahir: “ Ha
bak iste ben oni pek yapamiyrim! Bosveremiyrim! Ne kadar ozel? Mesela, Kivanc
kadar mi ozel Nefes? Tahir su ana kadar Kivanc’in adini telafuz etmemistir ama
artik ok yaydan cikmak uzeredir.
Nefes sakin
kalmaya calisiyordur. Ellerini gogsunde kavusturup “Tahir pardon da benim ozel
hayatim seni niye ilgilendiriyor acaba? diye sorar.
Tahir’in
geri adim atmaya hic niyeti yoktur. Tahir Kaleli bi kere gaza bastiysa onun
geri donusu yoktur.
Tahir: “Senin
aldugun nefes beni ilgilendirii Nefes! Ben saga tam anlatamadum galiba!”
Nefes sakin
kalmaya calisarak “Tahir bak buraya geldik, yedik, ictik, gulduk ama bu sadece
arkadasca bir geziydi. Sen ne dusundun bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum ama
o her neyse, hakkimdaki diger dusuncelerin gibi bunlari da aklindan cikartsan
iyi olur diye dusunuyorum..Doktor hasta iliskimizin zarar gormesini
istemiyorum.” der.
Tahir gelen
bu sert tepkiye cevapsiz kalacak biri degildir “Nefeees! Tamam doktorumsun, tamam karum degilsun amaaaa
sakun baga ne dusunup dusunemeyecugumu ogretmeye kalkma! O is seni asar!
Cikartmiyrim ula aklumdan!
Cikartmiyrim yuregumden! Sen benim sevdalandugum
kadunsun ve kimse ama hic kimse benum sevdugum kaduna YAN GOZLE BA-KA-MAAZ! diye
haykirir.
Nefes
sinirlenmistir, hisimla “ TAHIR!” der.
Tahir icin
ok yaydan cikmistir, parmagini havaya kaldirir! “BITMEDU! Ha demiyim ki senin
baga garsu bi sorumlulugun var, olsa zaten dun gece orada bensuz olmazdun,
olamazdun! Senin icin, ben sadece hastanum! Ama benim icin sen benim sevdalu
oldugum gadinsin! Baga hic itiraz etma, sakin benimle bu gonuda da tartusma! Kivancmus,
Ahmetmus, Mehmetmus…YAKARUM ULA! Bu konu burada gapanmistir!”
Daha biraz evvel gulup, egleniyorlardir. Bu adamdaki
nasil bir dengesizliktir boyle? Bu kadin
bu adama tam 1 yil hemnefeslik yapmistir, doktorluk yapmistir. Ayiptir! Tahir’in
haddini asarak asip kesmeye baslamasina cok sinirlenir ve yasagi onca stresin
ardindan Nefes’te de ipler kopar.
Nefes sesini yukseltir “Yapma yaa! Sen kendini ne
saniyorsun Tahir? Sen kendinde benimle boyle konusacak hakki nasil buluyorsun? Nefes’in ses tonu gitgide artiyordur.
Sen, kimsin ki benim ozel hayatima karisiyorsun? Sen, SENI
SEVMEYEN BIR KADINA HUKMETMEYE, ONUN HAYATINA MUDAHALE ETMEYE KALKACAK KADAR
ACIZ BIR ADAM MISIN? NAPACAKSIN HA? ASKINA ESIR MI EDECEKSIN BENI? SEN KIMSIN
BE! CABUK OZUR DILE BENDEN! Nefes’in gozlerinden atesler cikiyordur.
..ve sessizlik.
Duydugu
sozler Tahir’de sok etkisi yapar. Tahir adeta bi ton dayak yemis gibidir. Nefes
ne dedi simdi? Nefes onu Vedat’la ayni kefeye mi koydu? Nefes’in sozleri
beyninde cinliyordur.
Seni sevmeyen bir kadina hukmetmeye…
Askina esir mi edeceksin beni?
Sen kimsin be!
Tahir
yikilmistir! Aski onu Vedatlastiriyor
mudur? Nefes onu nasil boyle gorebilir? Tahir cok kirilmis ve sinirlidir.
Tahir aciyla
bagirir” LANET OLSUN ULA! LANET OLSUN! BENI DERHAL HASTANE’YE GERI GOTUR!
Nefes de
delirmistir, geri adam atmaya hic niyeti yoktur: “HAYIR! Hastane’ye ben ne
zaman istersem o zaman gidecegiz! Yiyorsa kalk kendin git” diye bagirir ve hizla
kayaliklara dogru yurumeye baslar.
Tahir hisimla
arabanin kaputundan asagi atlar. Nefes’in pesinden kosamayacagini biliyordur ve
bu acizlik karsisinda o kadar hirslanmistir ki arabanin kaputuna vurarak sinirden
aglamaya baslar. Tahir bir yandan kaputu dovup, bir yandan kufredip, bir yandan
agliyordur.
Nefes sinirle
hizli hizli yururken arkasindan aglama seslerinin geldigini duyup geriye bakar
ve Tahir ustune kapanmis, kaputu yumruklayarak agliyan Tahir’I gorur. “ Aman
Tanrim!” der. “ Ben ne yaptim?” Nefes, hizla Tahir’e kosar. Belinden tutup
kendine dondurmeye calisiyordur ama Tahir hala zayif olsa da yine de gucludur. Tahir’in
ellerini tutmaya calisir ama Tahir’I zaptedemiyordur.
Tahir hisimla Nefes’e doner “Ula Biraaak! Git basimdan Nefes! Bu
kacincu kirisin ula beni! Bu kac etti ulaaa?” Nefes Tahir’in gecmisten
bahsettigini anlamistir, Tahir’in kendini kaybetmemesi icin ani bir kararla Tahir’e
simsiki sarilir. Tahir’in basini ellerinin arasina almis kulagina fisildiyordur.
Nefes:
“Tamam, tamam sakin ol! Lutfen sakin ol!” Tahir’in goz yaslari Nefes’in yuzunu
islatiyordur.
Tahir
cirpinarak “ Birak beni Nefes! Seni kirmak istemiyrim! Birak!” der kirgin ve
kizgin bir sesle!
Nefes
Tahir’in yuzunu ellerinin arasina alir ve gozlerinin icine bakar “ Birakmiyorum!
der..Duydun mu? Birakmiyorum!”.
Tahir’le
nefes burun buruna duruyorlardir. Ikisi de kizginlik, kirginlik arasi hislerle
cok yukselmisler, birbirlerinin gozlerine kenetlenmis, kipirdamadan, sadece hizli
hizli nefes alip veriyorlar ve yutkunuyorlardir.
Bir sure
boyle kaldiktan sonra Tahir’in dudaklarindan nefes nefese iki kelime dokulur
“Ozur dilerim!”
Nefes hala
Tahir’in yuzunu avuclarinin arasinda tutuyordur. Tahir’in nefesi yuzunu
yakiyordur, parfumu’nun kokusu basini dondurmustur. Nefes gozlerini Tahir’in
gozlerinden ayiramiyordur, yutkunur ve fisiltiyla dudaklarindan ayni kelimeler
dokulur “ Ozur dilerim, Tahir!”
Ve o an her
sey durur..Nefes ve Tahir adeta birbirlerinin gozlerinde butun evren’I goruyor,
birbirlerinden 1 milim dahi uzaklasamiyor, nefes nefese birbirlerinde
kayboluyorlardir. O an tum evren Nefes ve Tahir’dir. Doktor Nefes ve hasta Tahir
veya Kari koca Nefes ve Tahir degil…Ruhlari birbirine es Nefes ve Tahir. O her
boyutta birbirlerini bulan ruhlari..
Tahir’in
gozleri Nefes’in dudaklarina kayar. Tahir’in gozlerini dudaklarinda goren Nefes
kisa bir nefes verip, gozlerini kapatip Tahir’in yuzunu kendine ceker ve dudaklarini
Tahir’in dudaklarina yapistirir. Bunu cok
dogal bir icguduyle yaptigini daha sonra anlayacaktir.
Tahir Nefes’in
sicak dudaklarini dudaklarinda hissettiginde afallayarak bir an icin geri
cekilir! Nefes gozlerini yari acar ve Tahir yarinin yesil bugulu gozlerini
gordugu an… film kopar!
Tahir
gozlerini kapatmasiyla Nefes’I kendine cekip opmeye baslar! Elleri
birbirlerinin saclarinda kayboluyor, birbirlerini sanki yillarin susuzluguyla
opuyorlardir. Tahir’in bir eli Nefes’in sacina girerken, obur eli Nefes’I ince
belinden simsiki kavramis ve icine sokarcasina, kendi bedenine yapistirmistir.
Nefes’in bir eli Tahir’in saclarinda gezinirken, diger kolu Tahir’In boynuna
sarilmis kendine cekiyordur. Tahir dilini Nefes’in sicak diline dolamis, Nefes
Tahir’in dudaklarina minik isiriklar birakiyordur! Ikisi de zaman, mekan
kavramini yitirmis sadece birbirlerini iciyorlardir. Nefes’in opusurken
cikarttigi ufak iniltiler Tahir’I cildirtirken, Nefes Tahir’in yumusak
dudaklari ve kokusuyla kendinden gecmistir. Birbirlerini tutkuyla ve askla
opuyorlardir. Bu tutkulu birlesmede akil coktan gemiyi terk etmis, tutku
ikisinin de her hucresini ele gecirmistir.
Tahir’in
dudaklari hizla Nefes’in boynuna kayar, yarinin boynunu kokusunu icine cekerek arzuyla
opuyordur. Tahir Nefes’ini susuzlukla icerken yutkunur ve dudaklarindan ozlem ve
arzu dolu bir sesle “Yarim! Nefesim!” dokulur.
“Yarim! Nefesim!”
NE?
Nefes bu
kelimeleri algiladiginda ani bir hareketle gozlerini acar ve kendini Tahir’den hizla
geri ceker..”Aman Tanrim! Aman Tanrim! Napiyorum ben? “
Nefes panikle
“Cok ozur dilerim, cok ozur dilerim!” deyip, arkasini donup kacmaya baslar.
Tahir nefes
nefese kalmis halde Nefes’in arkasindan bagirir “Nefeees! Kacma! Kurban olayim
gitme!” Nefes hizla kayaliklara kosar. Yuzune soguk ruzgar carpiyordur.
Ruzgarin her vurusunda Nefes biraz daha kendine geliyordur.
Kendi
kendine “Ne yaptin sen Nefes? Sen nasil cok onemli bir etik kurali cignersin?
Sen nasil hastani opersin? Nasil? Nasil? Nasil? Daha 2 dk once bu adama sen
kimsin diyordun, 2 dk sonra adami optun! Allahim aklima mukayyet ol! Deliricem!
“
Tahir ise arabaya
dayanmis, nefes nefese biraz once olanlari anlamaya calisiyordur. “Nefes beni
optu! Beni ilk kez yanagimdan optugu yerde, Civra’da, dudaklarimdan optu! Nefes
beni optu! “
O an Tahir
icin tek gercek budur. Ne Nefes’in esi olmamasi, ne doktoru olmasi, ne dunya ne
de Kivanc umurunda degildir. Tahir gordugu ilk andan beri arzuladigi, her
gorusunde carpildigi, kokusuna hasret oldugu Nefesini opmustur! Dunya durmus,
koca evren o an sadece Tahir ve Nefes olmustur!
Tahir
gozleri kapali bir sekilde biraz evvel yasadigi guzelligi hafizasina kazimaya
calisirken Nefes’in ayak seslerini duyar. Nefes basi yerde araba’ya yaklasir ve
“Cok ozur dilerim Tahir!” der.
Tahir Nefes’ine
askla bakiyordur “Nicin?
Nefes:” Ben
cok onemli bir etik kuralini yiktim! Senin hekimin olarak asla boyle
davranmamaliydim, asla! Bilmeni isterim ki ben su ana kadar hic bir hastami
opmedim!” Nefes hala yuzunu yerden kaldiramiyordur. “ Cok utaniyorum” der. “Sen
benim hakkimda tum o evlilik hikayelerine inanmisken benim kendimi kaybedip
seni opmem cok buyuk bir hata oldu! Beni dava etsen lisansimi elimden aldirabilirsin!
Cok ozur dilerim! Cok ozur dilerim!”
Tahir yumusak
ve sefkatli bir sesle sakinlestirmeye calisiyordur “ Sen kotu birsey yapmadin..Nefes
al! Hadi sakin ol, nefes al!”
Nefes
sakinlesemiyordur. “Ben…ben senin tedavi surecini baltaladim! Kendimi bu konuda
nasil affedecegimi bilmiyorum!
Nefes bir
asagi bir yukari yuruyordur…
“Ama sana
soylediklerimde ciddiydim Tahir. Ben senin doktorunum, sen hastamsin ve benim
hayatim uzerinde hic bir sekilde soz sahibi degilsin! Yarin sana baska bir
doktor verilmesini isteyecegim, bugunden sonra senin doktorun olarak kalmam
mumkun degil!”
Tahir
yuzunde mutlu bir gulumsemeyle Nefes’I dinliyordur. Ah benim guzel yarim! der icinden. Ben seni bilmez miyim?
Tahir
:“Nefes! Yuzume bakar misin?”
Nefes
utaniyordur. Tek eliyle yuzunu kapatiyordur “ Tahir bakamam!”
Tahir
yumusak bir sesle “Lutfen ama” der.
Nefes basini
kaldirip Tahir’e bakar, hala goz goze gelemiyordur.
Tahir: Nefes
yanima gel! deyip ellerini Nefes’e uzatir.
Nefes Tahir’e
elini uzatmaz.. Tahir yavasca uzanarak Nefes’in elini avucunun icine alir,
kendine dogru ceker ve ellerini cekmesine izin vermez. Kendisinden asla
beklenmeyecek kadar yumusak ve sakin bir ses tonuyla konusmaya baslar.
“Nefes,
bizim biraz evvel yasadigimiz sey benim cok uzun zamandir hayalimdi. Tabii sen
buna inanmiyorsun ama ben Nefesimi ilk gordugum andan itibaren tum benligimi
saran bir ask ve tutkuyla seven, arzulayan ama yaralarindan dolayi bugune kadar Nefesimi,
yarimi hic opememis bir erkektim. Yarime duydugum askin yaninda bunun pek de
bir onemi yoktu aslinda.
Senin benim
karim olmamanin ve doktorum olmanin inan hic bir onemi yok. Ben biraz evvel-
Nefesimle bizim icin cok ozel olan bir yerde- Civra’da Nefesimi optum! Bundan otesi
beni inan hic ilgilendirmiyor cunku onemsiz.
Ben Nefesimi
ve Nefesim beni optu! Tahir Nefes’ e egilerek fisildar “Sen beni Nefesim gibi
optun, sevdam gibi optun!
Tahir
Nefes’in elini her zaman yaptigi gibi iki eliyle tutup dudaklarina goturur ve
yuzunde mutlu bir gulumsemeyle “ Tesekkur ederim Nefes! “ der. “ Su andan
itibaren ben yine hasta, sen yine doktorsun. Degisen hic bir sey yok. Sen benim
karim degilsin ve benim senin uzerinde hic bir soz hakkim yok! Seni operken de
boyleydi, bundan sonra da boyle.
Bu konu seni
cok rahatsiz edecegi icin sana soz veriyorum ki bu konu burada kapanacak ve bir
daha hic acilmayacak! Ta ki sen isteyene kadar. O da eger istersen. Senden ne
gelirse gelsin benim basim gozum ustune! Her ne gelirse gelsin!
Ama sen de
bana bir soz vereceksin! Bana gereksiz mesafe koymayacaksin. Her zamanki
iliskimiz devam edecek.
Doktor- hasta- arkadas ve ben nasil sana saygi
duyuyorsam sen de benim sana olan askima saygi duyacaksin. Ha bu arada benim
baska bir adamin sana asilmasini kabul etmek mumkun degil! Ama ben seni asla
esir etmem, asla! Benim sevdam seni ozgur kilacak Nefesim, esir degil! Sana son
veriyorum! Anlastik mi?
Nefes Tahir’in
o an kendi cigerini sokmek pahasina da olsa nasil buyuk bir ozveride bulundugundan
ve kendisiyle ilgili cok buyuk bir asama kaydettiginden habersizdir. Tahir
Kaleli sevdigi kadinin eski sevgilisi var zannettiginde yakip yikmadik yer birakmamis
bir adamdi bir zamanlar. O hatalari bir daha yapmayacakti ama sevdasini terk
etmeye de hic niyeti yoktu. Sil bastan fethetmesi gerekirse, o bu Fetih’e
tekrar tekrar cikardi. Tahir ve Nefes evrensel asiklardi..Elbet ikisinin de
yuregi yine birlikte carpacakti.
Nefes
sarsilmistir. Agzini acip tek laf edecek hali yoktur ama Tahir’I dinlemistir.
Tahir’e bakip basiyla onaylar “Anlastik! Soz!”
Tahir askla
gulumser “ Hadi simdi geri donelim!” der ve radyoyu acar..O sirada ince bir
yagmur yagmaya baslar..Nefes kontagi calistirir, yola koyulurlar.
Radyo’da Marsis
Sevdugum diyordur..Nefes ve Tahir icin...Sevdugum!
Sevduğum bak gözüme
birşey söyle yüzüme
ben severim uzaktan
üzülme sen bize
yine düştüm yollara
yolun sonu gelmedi
kaldı senden geriye
iki damla gözyaşı
ağlama dayanamam gözlerinin yaşına
biter bu dertler geçer sen kal o bana
yeter
oy sevduğum gel yeter bu yağmurlar da
geçer
yazdığım yazuları
sayfalara sığmadı
bu karanlık gecede
sensiz sabah olmadı
gözlerin gözlerime bakmayalı çok oldu
herşey yolunda idi ama bu ayrılık
olmadı
sevduğum dayanamam alsın beni bu
duman
ben olmasam da olur sende gittiğin
zaman
oy sevduğum gel yeter bu yağmurlar da
geçer.
No comments:
Post a Comment